Ένα από τα κύρια στοιχεία που οδήγησαν στη δημιουργία αυτού του φιλμ ήταν η δημιουργία μιας μορφής ύπαρξης, η οποία κατεβαίνει στον κάτω κόσμο του ψυχισμού για να συναντήσει τις σκιώδεις πτυχές της και να τις φέρει στο φως τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά, καθώς και για να σκεφτεί πάνω στα τρέχοντα και τα μέλλοντικά δυστοπικά συστήματα και τη θέση του ατόμου μέσα σε αυτά μέσω του έκφραστικού συνδυασμού τόσο της σύγχρονης εικαστικής τέχνης όσο και του κινηματογράφου. Αυτό το έργο λειτουργεί ως μια τελετή μετάβασης για μια χαμένη προσωπικότητα που επιστρέφει σε ένα πιο αληθινό εαυτό όχι μόνο μέσω της ανακάλυψης αλλά μάλλον με το να θυμάται την ουσία με τη βοήθεια της φύσης και των πρωταρχικών της στοιχείων. Το έργο προέκυψε ως μια συγχώνευση της συνεχιζόμενης έρευνας της Arta “The sublime in nature and liminal spaces” και της έρευνας του Prem “Cinematography in Tondoscope (circular aspect ratio)”.