Η δημιουργία αυτού του ποιήματος είναι εμπνευσμένη από τον νόμο του Zipf, μια στατιστική κατανομή σε ορισμένα σύνολα δεδομένων, όπως οι λέξεις σε ένα γλωσσικό σώμα. Σύμφωνα με τον νόμο του Zipf, η συχνότητα συγκεκριμένων λέξεων είναι ανάλογη της αντίστροφης τους θέσης. Στην αγγλική γλώσσα, το “the” κατέχει την υψηλότερη συχνότητα, με εμφανιση περίπου ένα δέκατο του χρόνου σε τυπικά κείμενα. Η επόμενη κοινή λέξη, το “of,” εμφανίζεται περίπου δύο δέκατα του χρόνου, και ούτω καθεξής. Η αγγλική, αν και όχι η μητρική μου γλώσσα, με έχει μαγέψει με την ξεχωριστή της μελωδία. Για να αιχμαλωτίσω αυτήν την ουσία, επέλεξα τις κορυφαίες 100 λέξεις και τις μετέτρεψα σε ένα ποίημα που αντικατοπτρίζει τη ρυθμική ροή που αντιλαμβάνομαι όταν μιλάω αγγλικά. Καθώς συχνά νιώθω σαν ξένος απέναντι στη γλώσσα, επιδίωξα να διαμορφώσω το ποίημα μέσω της φωνής ενός τεχνητού εκπροσώπου, αντιπροσωπευόμενου από το @synthesiaio. Αυτό επιτρέπει στη γλώσσα η ίδια να μιλήσει για την ουσία και τις λεπτομέρειές της.