Το έργο παρουσιάζει μια σκηνή με έναν άνδρα καθισμένο σε ένα μεγάλο τραπέζι στο κέντρο ενός δωματίου που περιβάλλεται από κουρτίνες. Φορά ένα κράνος διακοσμημένο με πολλά καλώδια, ανάμεσα σε μια ποικιλία τροφίμων και γλυκών που έχουν τοποθετηθεί με προσοχή γύρω του. Η σύνθεση φέρει στοιχεία από έργα της Αναγέννησης, απεικονίζοντας έναν άνθρωπο που αφοσιώνεται τόσο στην ανταλλαγή πληροφοριών όσο και στην απόλαυση των αισθήσεών του. Αυτή η αντιστοίχιση συμβολίζει τη σύγκλιση της τεχνολογίας με τις βιολογικές υλικότητες, εικονίζοντας την προσφορά του σωματικού, βιολογικού εαυτού σε ένα διαδικτυακό γεύμα, θολώνοντας τα όρια μεταξύ του ψηφιακού κόσμου και της ανθρώπινης εμπειρίας.