επικοινωνώ μια μοναξιά υπαρξιακή.
χάνεις εσύ εσένα και συζήτηση δεν υπάρχει.
βαθύς αυτός ο λάκος, ειδικό το σκοτάδι του.
στενά, στεγνά , άηχα, άχρωμα κι άοσμα.
τέλεια στειρότητα.
σε κανέναν δεν εύχομαι τόσο ξένο να νιώσει τον εαυτό του.
δηλητηριάζεσαι απ’ την υπεροξυγόνωση κι ασφυκτιάς με το κενό.
τουλάχιστον υπήρξα ειλικρινής με τις συναισθηματικές μου σούπες.
όχι οτι βοήθησε.
ιδού, μια ψηφίδα της πανωλεθρίας αυτής.
O Δημήτρης [ @fred_afraid ], με τον ήχο του, έβγαλε αυτή την κατασκευή απ’ το πάγο, που μάλλον δε θα την έβλεπε ποτέ ανθρώπου μάτι.
είναι φίλος μου, από τότε.