Pipilotti Rist

Η Pipilotti Rist, πρωτοπόρος της χωρικής κινηματογραφικής τέχνης, γεννήθηκε το 1962 στο Grabs στην ελβετική κοιλάδα του Ρήνου, στα σύνορα με την Αυστρία, και αποτελεί κεντρική φιγούρα στη διεθνή καλλιτεχνική σκηνή από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 και μετα. Καθηλώνοντας τον καλλιτεχνικό κόσμο με την ενεργητική εξορκιστική δήλωση των πλέον διάσημων μονοκαναλιών βίντεό της, όπως το “I’m Not The Girl Who Misses Much,” του 1986 και το “Pickelporno,” του 1992, το καλλιτεχνικό της έργο έχει αναπτυχθεί συνυφασμένο με τις τεχνικές προηγμένες προόδους και την παιχνιδιάρικη εξερεύνηση των νέων της δυνατοτήτων για να προτείνει υλικό που μοιάζει με ένα συλλογικό εγκέφαλο. Μέσα από μεγάλες προβολές βίντεο και ψηφιακή επεξεργασία, έχει αναπτύξει εμβληματικές εγκαταστάσεις που αντλούν ζωή από αργές αγκαλιές νερού σε ζωηρούς χρωματικούς τόνους, όπως τα έργα “Sip My Ocean,” του 1996, ή “Worry Will Vanish,” του 2014. Για την Rist, η ευαισθησία της είναι ένδειξη δύναμης από την οποία αντλεί έμπνευση. Με τις περίεργες και πλούσιες εγγραφές της φύσης (στην οποία ανήκουν οι άνθρωποι ως ζώα), και τη διερευνητική της επεξεργασία, η Rist επιδιώκει να δικαιολογήσει την προνομιούχα θέση στην οποια γεννιόμαστε, απλώς οντας άνθρωποι. Οι εκθέσεις και οι εννοιες που χρησιμοποιεί για να της χτισει είναι επεκτεινομενες, και βρίσκονται μέσα στο μυαλό, τις αισθήσεις και το σώμα, τη δυνατότητα μας για ατελείωτη ανακάλυψη και ποιητική εφεύρεση. Το “Pixel Forest,” του 2016, φτιαγμένο από 3.000 LED που κρέμονται σε σχοινιά, μοιάζει με μια οθόνη ταινιών που έχει εκραγεί μέσα στο δωμάτιο, επιτρέποντας στους θεατές μια αφοπλιστική βόλτα μέσα από 3 διαστάσεις βίντεο. Όπως το θέτει η ιδια, “πέρα από την ενεργειακή εξερεύνηση του γεωγραφικού κόσμου, εικόνες, ταινίες και ήχοι ήταν και είναι οι χώροι στους οποίους μπορούμε να δραπετεύσουμε… Ο προβολέας είναι το φλόγιστρο, ο χώρος είναι η αντίδραση και εσείς είστε το μαργαριτάρι μέσα σε αυτον.” Από το 1984, η Rist έχει πραγματοποιήσει αμέτρητες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις και προβολές βίντεο σε όλο τον κόσμο. Οι πρόσφατες ατομικές εκθέσεις της περιλαμβάνουν το “Electric Idyll” στο Fire Station Doha (2024), “Prickling Goosebumps & A Humming Horizon” στο Hauser & Wirth New York και στο Luhring Augustine Chelsea (2023-24), “Behind Your Eyelid” στο Tai Kwun Hong Kong (2022), “Big Heartedness, Be My Neighbor” στο The Geffen Contemporary, MOCA, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Λος Άντζελες (2021-2022), “Your Eye Is My Island” στο MoMAK, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κιότο και στο ART TOWER MITO (2021). “Åbn min Lysning. Open my Glade” στο Louisiana Museum of Modern Art Humlebæk Δανία (2019), “Sip My Ocean” στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Σίδνεϊ (2017-2018), “Pixel Forest” στο New Museum New York (2016-2017) και “Your Saliva is My Diving Suit of the Ocean of Pain” στο Kunsthaus Zürich (2016), οι οποίες επιφέρουν τεράστιους καταγεγραμμένους αριθμούς επισκεψιμότητας για κάθε ιδρυμα. Σχεδιάζεται μια μεγάλη έκθεση της για το καλοκαίρι του 2025 στο UCCA Beijing.